Tenk deg ein mørk novemberkveld. Du står under dette treet, tuntreet, medan opprivne skyer driv over austhimmelen. I det fullmånen brått dukkar fram, ser du ein ukjend siluett på ei grein høgt oppe. Du tek eit par steg til sida for å sjå kva det er. Og der, midt i månekiva sit ho. Ugla.Det er slikt ein berre ser på film. Og på veg over tunet for å fore sauene.
2 comments:
Moro med slike øyeblikk. Fikk besøk av mikkel i går- han var opptatt med å jakte mus i rundballestabelen, og enset ikke meg, ei heller ca 30 nysgjerrige ungdyr...
Ja, slikt er verd å ta med seg.
Eg er elles utruleg fascinert av dyra si evne til å lese kvarandre. Ei løve kan gå fredeleg gjennom ein zebraflokk utan at ein einaste av dei stripete synest å estimere det.
Ein gong sat eg på traktoren og var vitne til at ei revetispe med ungane på slep spaserte gjennom innmarksbeitet mitt utan at ein einaste av sauene reagerte. Korleis kunne sauene stole på at dei ikkje hadde noko å frykte ?
Post a Comment